شعرامعاصر

زندگی نامه فریدون توللی

فریدون توللی در شیراز به دنیا آمد. پس از پایان دوره آموزش های دبستانی و دبیرستانی در این شهر، وارد دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۲۰ در رشته باستان‌شناسی دانشکده ادبیات این دانشگاه فارغ التحصیل گردید. سپس به کار باستان شناسی روی آورد و تا مرداد ۱۳۳۲ چندی رئیس ادارهً باستان شناسی استان فارس بود. توللی، پس از شهریور ۱۳۲۰ وارد فعالیت‌های سیاسی شد و به نوشتن مقالات سیاسی در نشریات حزب توده و مجموعه سیاسی طنزآمیزی با نام «التفاصیل» پرداخت. توللی پس از کودتای ۲۸ مرداد از فعالیتهای سیاسی دست شست و در کتابخانهً دانشگاه پهلوی شیراز به کار مشغول شد.

 

فریدون توللی از همان اغاز کار شعر نو به سراغ نیما میرود . از خواندن افسانه ار میگیرد و راه خود را پیدا میکند  وی در سال ۱۳۱۹ با سرودن شعر پشیمانی وارد عرصه شعر جدید میشود و در سال ۱۳۲۹ مجموعه رها را منتشر میسازد

شعر نو از دید نوللی ویژگیهایی دارد  . او وزن را در شعر میپذیرد ولی عقیده دارد که باید با حال شعر هم اهنگی داشته باشدیعنی وزنی که شاعر برمیگزیند باید متناسب حال و هوای شعر باشد

در حدود ده سال بعد با سرودن مجموعه نافه سخت به نیما و یارانش میتازد و آنان را یاوه سرا میگوید . بدین سان توللی پیوند خود را با نیما میگسلد و شیوه خود و گروهی که بدان گرایش دارد را نوپردازان راستین می خواند .قافیه را طرد نمیکند ، از سرودن اشعار بی وزن میپرهیزد ، رعایت قواعد فارسی را واجب میشمارد و نوپردازان راستین را به رعایت آن توصیه میکند

اشعار توللی در مجموعه رها سرشار از غم و نا امیدی و وحشت و تاریکی است و در نافه هم یک چند با همین مفاهیم دست به گریبان است اما پس از چندی به نوعی زندگی ویژه دست میابد و ان را در مجموعه پویه به اوج میرساند

فریدون توللی از جهت محتوای غنایی و عاشقانه باید بنیانگذار شعر نو تغزلی خواند . تصویر در شعر وی اهمیت فراوان دارد و میتوان گفت که شعر توللی تا اندازه ای شعر تصویری است

توللی زبانی توانا دارد و در ساختن تعبیر های شاعرانه و خلق ترکیبات و کاربرد الفاظ و موسیقی کلام در میان شاعران معاصرش کم نظیر است

بَلَم آرام چون قویی سبکبال                         به نرمی بر سر کارون همی رفت

به نخلستان ساحلT قرص خورشیــــد            ز دامان افق بیرون همی رفت.

شفق،بازی کنان در جنبش آب                    شکوه دیگر و راز دگر داشت.

به دشتی پر شقایق باد سرمست                  تو پنداری که پاورچین گذر داشت.

جوان پارو زنان بر سینۀ موج                   بلم می راند و جانش در بلم بود.

صدا سر داده غمگین در ره باد                 گرفتار دل و بیمار غم بود:

«دو زلفونت بود تار ربابُم                      چه می خواهی از این حال خرابُم

تو که با مو سر یاری نداری                    چرا هر نیمه شو آیی به خوابُم»

درون قایق از باد شبانگاه                      دو زلفی نرم نرمک تاب می خورد.

زنی خم گشته از قایق بر امواج               سر انگشتش به چین آب می خورد.

صدا ، چون بوی گل در جنبش آب           به آرامی به هر سو پخش می گشت

جوان می خواند سرشار از غمی گرم        پس دستی نوازش بخش می گشت:

توللی با زبان فرانسه آشنایی داشت و اشعاری از شاعران فرانسه‌زبان را به فارسی برگردانده است. او سرانجام پس از سال‌ها بیماری قلبی در سال ۱۳۶۴ درگذشت. همسر وی مهین توللی بود که از آنها دو فرزند به جای مانده‌است.

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

‫3 نظرها

  1. با سلام
    با تشکر از توجه و تذکر شما دو دوست عزیز
    عکس آقای فریدون توللی تعویض شد

    با تشکر

  2. سلام
    عکسی که قرار داده‌اید متعلق به آقای علی باباچاهی است. حتا در دیدگاه دیگری هم بیان شده، اما توجهی نشده است.
    سپاس از دقت شما

  3. ضمن تشکر از زحمات متحمله در قبال معرفی بزرگان ادبیات دیار کهن پارس انتظار می رود دقت بیشتری در ارائه اطلاعات صرف گردد. چنانکه عکس متعلق به دیگر شاعر دیارمان علی باباچاهی است . با سپاس
    دوکوهکی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *