شعراقرن دهم هجری - 873 الی 970 شمسی

زندگی نامه هلالی مشهدی

بدر الدین یکی از بهترین و معروفترین شاعران ایران در سده دهم هجریست تولد وی در استر آباد خراسان اتفاق افتاده ولی چون نیاکانش از ترکان جغتا بودند به جغتائی مشهور شده است

هلالی در سرودن غزل شیوه خوبی دارد و غزلیاتش بسیار شیرین و شور انگیز است . وی علاوه بر غزلیاتش که به چهار هزار بیت می رسد دو مثنوی نیز دارد یکی به نام شاه و درویش  ودیگری موسوم به  صفات العاشقین  که هردو را خوب سروده است

هلالی در خدمت سلطان حسین بایقرا و وزیر دانشمند علیشیر نوائی احترام بسزا داشت و از هرگونه ناز و نعمت برخوردا بود . این شاعر در استیلای ازبکان به خراسان به جرم تشیع مورد خشم عبید الله خان ازبک واقع شد و در هرات به دست سیف الله نامی به قتل رسید

تاریخ وفات وی را به سال ۹۰۸ – ۹۳۶ هجری روایت کرده اند

 

زهی سعدت اگر خاک آن حرم باشیم           بهر کجا که نهی پای در قدم باشیم

مکوش این همه در احترام و عزت ما        که ما به خواری عشق تو محترم باشیم

مرو که آخر ایام عمر نزدیک است           بیا که یک دو سه روز دیگر بهم باشیم

غریب ملک وجودیم و اندکی ماندست       که بارسا کن سر منزل عدم باشیم

رقیب را به جناب تو قدربیش از ماست     سک توایم چرا از رقیب کم باشیم

حریف بز مگه عیش را بقائی نیست        رفیق ما غم یار است یار غم باشیم

نه حد ماست هلالی امید لطف از یار        غنیمت است اگر لایق ستم باشیم

 

 

.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *