داستان دقيقى سخن سراى‏

چو از دفتر اين داستانها بسى

همى خواند خواننده بر هر كسى‏

جهان دل نهاده بدين داستان

همان بخردان نيز و هم راستان‏

جوانى بيامد گشاده زبان

سخن گفتن خوب و طبع روان‏

بشعر آرم اين نامه را گفت من

ازو شادمان شد دل انجمن‏

جوانيش را خوى بد يار بود

ابا بد هميشه به پيكار بود

چو از دفتر اين داستانها بسى

همى خواند خواننده بر هر كسى‏

جهان دل نهاده بدين داستان

همان بخردان نيز و هم راستان‏

جوانى بيامد گشاده زبان

سخن گفتن خوب و طبع روان‏

بشعر آرم اين نامه را گفت من

ازو شادمان شد دل انجمن‏

جوانيش را خوى بد يار بود

ابا بد هميشه به پيكار بود

برو تاختن كرد ناگاه مرگ

نهادش بسر بر يكى تيره ترگ‏

بدان خوى بد جان شيرين بداد

نبد از جوانيش يك روز شاد

يكايك ازو بخت برگشته شد

بدست يكى بنده بر كشته شد

برفت او و اين نامه ناگفته ماند

چنان بخت بيدار او خفته ماند

الهى عفو كن گناه و را

بيفزاى در حشر جاه و را